Zanim wyjaśnimy jak leczyć bruksizm, to wyjaśnimy czym jest. Bruksizm to inaczej mimowolne zaciskanie zębów i zgrzytanie nimi. Ma ono zazwyczaj miejsce w czasie nocnego odpoczynku. Osłabione zgrzytaniem zęby stają się słabsze i bardziej podatne na uszkodzenia. Również nasz zgryz deformuje się z powodu bruksizmu i nierzadko wymaga leczenia. Dlatego, choć zgrzytanie zębami wydaje się niezbyt groźną dolegliwością, warto zająć się nim jak najszybciej – jeszcze zanim dojdzie do dużych zniszczeń.
Należy jednak pamiętać, że głównym powodem pojawienia się bruksizmu jest zwykle silny stres. Zatem nie warto ograniczać się tylko do wizyty u stomatologa czy też lekarza medycyny estetycznej – pomocna może być również wizyta u psychiatry lub psychologa.
Objawy bruksizmu
Głównymi objawami wskazującymi na dolegliwość jaką jest bruksizm to częste bóle głowy zaraz po przebudzeniu, odczuwane napięcie w okolicy żuchwy a przede wszystkim starta powierzchnia żująca zębów oraz uszkodzone szkliwo.
Masz problem z bruksizmem i chcesz podjąć się leczenia?
Zadzwoń pod numer 691 476 095.
Leczenie bruksizmu – jak wygląda zabieg?
Nie ma jednej skutecznej metody leczenia bruksizmu, często wymaga wizyty u kilku specjalistów. W początkowej fazie o ile choroba jest rozpoznana stosuje się psychoterapie i leki uspakajające. Metoda ta ma jednak ograniczona skuteczność. Warto również odbyć wizytę u stomatologa, który oceni ewentualne zniszczenia, jakie dokonały się już z powodu zgrzytania zębami. Często zakłada się też szyny odciążające, dobierane przez protetyka ale to sprawdza się tylko w niektórych przypadkach i początkowej fazie choroby. Współczesna medycyna wykorzystuje wiedzę, która dotyczy działania toksyny botulinowej zwanej potocznie Botoxem.
Lekarz medycyny estetycznej dokonuje ostrzyknięcia mięśni żwaczy powodując blokadę przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego. Blokada ta skutkuje zmniejszeniem napięcia mięśni oraz osłabieniem ich działania, co zmniejsza intensywność tarcia zębów oraz samą siłę nacisku.
Przeciwwskazania
Można dzięki nim min.:- ciąża oraz karmienie
- uczulenie, na którykolwiek składnik preparatu
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona)
- schorzenia o podłożu nerwowo-mięśniowym wynikające z uwarunkowań genetycznych
- problemy z krzepliwością krwi
- miejscowe zakażenia skóry
- stosowanie bądź odstawienie w przeciągu tygodnia poprzedzającego zabieg leków takich, jak: D-penicylamina, cyklosporyna, tubokuraryna, pankuronium, galamina, sukcynylocholina, linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna, aminochinolony, aminoglikozydy
Po zabiegu
Zabieg z zastosowaniem toksyny botulinowej jest bezpieczny, co powoduje, iż nie wymaga on specjalnego okresu rekonwalescencji. Pacjent praktycznie od razu powraca do normalnej aktywności. Należy jednak pamiętać, aby przez czas 24 godzin po zabiegu zaniechać aktywności fizycznej i powstrzymać się od spożywania alkoholu. Wskazane jest również, aby w okresie 2 tygodni od dnia zastosowania zastrzyków z toksyny botulinowej nie ogrzewać ostrzykniętej okolicy i nie korzystać z sauny czy też solarium.
Może się zdarzyć niewielki miejscowy obrzęk ustępujący już po 2 godzinach. Bardzo rzadko po zabiegu botoksem pojawia się siniak, który goi się w ciągu kilku dni. Nowe zakończenia nerwowo-mięśniowe, które zostały powstrzymane w rozwoju w skutek działania toksyny botulinowej, tworzą się w czasie od 4 do 12 miesięcy, dlatego efekt u pacjentów utrzymuje się przez około 4- 6 miesięcy.
