Historia chirurgii plastycznej sięga dużo dalej, niż wszystkim nam się obecnie wydaje. Pierwsze próby korygowania wyglądu sięgają okresu ponad 1200 lat przed naszą erą.
Starożytny Egipt
W starożytnym Egipcie uważano, że twarz jest jedynym fizycznym atrybutem, który będzie nam towarzyszył w życiu po śmierci. Ciekawa historia wiąże się z faraonem Ramzesem II, który ponoć znany był z tego, że miał wyjątkowo duży i długi nos. Aby upewnić się, że w życiu pozagrobowym zostanie on zidentyfikowany jako władca, osoby przygotowujące jego zwłoki do dalszej drogi, umieściły w jego nosie kość oraz ziarna.
600 lat p.n.e.
Na 600 lat przed naszą erą indyjski lekarz Sushruta, zasłynął pierwszymi operacjami plastycznymi, wykonanymi na żywych istotach. W starożytnych Indiach piętnowano przestępców oraz cudzołożników, obcinając im nosy. Aby pomóc byłym przestępcom i niewiernym małżonkom pozbyć się piętna dawnych win, wymyślił on sposób na rekonstrukcję obciętych nosów. Jego prekursorska procedura zakładała pobranie i wykorzystanie do rekonstrukcji skóry z policzka lub czoła pacjenta, którego nos miał być odbudowywany.
Umów się na konsultację w sprawię zabiegu lub operacji plastycznej
Zadzwoń pod numer 691 476 095.
Starożytny Rzym
Około 100 lat przed naszą erą rozpoczął się w starożytnym Rzymie trend chirurgicznego upiększania, który utrzymał się aż do V wieku naszej ery. Starożytni Rzymianie byli pierwszymi ludźmi, którzy korzystali z chirurgii plastycznej, by poprawić swój wygląd. Proponowano więc zabiegi naprawcze dla bogatych kobiet, których małżowiny uszne rozciągnęły się w wyniku noszenia zbyt ciężkich kolczyków. Z ciał uwolnionych niewolników usuwano symbole, z pomocą których wcześniejsi właściciele oznaczali ich jako swoją własność. Próbowano też wielu zabiegów rekonstrukcyjnych, którym poddawani byli rzymscy żołnierze, często tracący różne części ciała podczas walk.
Starożytne środki przeciwbólowe
Ponieważ starożytni lekarze zdawali sobie sprawę z tego, że wykonywane zabiegi są bardzo bolesne, stosowali różne środki, mające na celu uśmierzyć ból u pacjenta, który podczas całej procedury był przecież przytomny. Wykorzystywali oni w tym celu kapsułki z opium oraz alkohol. Do wykonywania zabiegów wykorzystywali oni prymitywne wersje narzędzi dzisiaj stosowanych w chirurgii.
Dawne metody leczenia
Od IX do XII wieku wciąż opracowywano kolejne techniki operacji plastycznych. Do Europy dotarła metoda rekonstrukcji nosa, stworzona w starożytnych Indiach. Włoski lekarz zaczął pracować nad jej ulepszeniem. Zaczął pobierać skórę z przedramienia, zamiast z czoła czy policzka. Jego metoda zakładała przytwierdzenie przedramienia do rekonstruowanego nosa na ok. 20 dni.
Dziś popularność chirurgii plastycznej wciąż rośnie i coraz większa ilość osób poddaje się zabiegom z jej zakresu. W 2010 roku operacjom plastycznym poddało się ponad 1,6 miliona ludzi na całym świecie. Szacuje się, że aktualnie rynek operacji plastycznych generuje rocznie na całym świecie przychody wynoszące ponad 12 miliardów dolarów.
